เวลามีค่ากว่าเงิน
เวลามีค่ากว่าเงิน
แต่ทำไม เราไม่ค่อยรู้สึก?
เวลามีค่ากว่าเงิน
แต่ทำไม เราไม่ค่อยรู้สึก?
เราเจ็บใจ ถ้าเงินหาย
แต่กับเวลา เราไม่ค่อยรู้สึก
เราโกรธ ถ้ามีใครขโมยเงินไป
แต่กับเวลา เราไม่เคยคิด
เรารู้สึกแย่ ถ้าใช้เงินฟุ่มเฟือย
แต่กับเวลา เราใช้มันอย่างสิ้นเปลือง
การนอนขี้เกียจอยู่บนเตียง เอาเวลาเราไปเท่าไหร่?
การนั่งเล่น fb เอาเวลาเราไปเท่าไหร่?
การนั่งเม้าท์เรื่องละครเมื่อคืน เอาเวลาเราไปเท่าไหร่?
เราใช้มันอย่างสิ้นเปลือง
การใช้ชีวิตแบบไม่มีเป้าหมาย ทำเวลาเราหายไปเท่าไหร่?
การยอมแพ้ง่าย ๆ ล้มเลิกบ่อย ๆ ทำเวลาเราหายไปเท่าไหร่?
การจมอยู่กับความทุกข์ ทำเวลาเราหายไปเท่าไหร่?
เราทำเวลาหายไปมากมาย
การรับโทรศัพท์คุยเรื่อยเปื่อย เขาขโมยเวลาเราไปเท่าไหร่?
การตอบอีเมลที่ไม่สำคัญ มันขโมยเวลาเราไปเท่าไหร่?
การคิดถึงคนที่เราโกรธเกลียด เราขโมยเวลาเราไปเท่าไหร่?
เราถูกขโมยเวลาไปไม่น้อย
เคารพเวลาของตัวเอง ด้วยการใช้มันให้เต็มประสิทธิภาพ
เคารพเวลาของผู้อื่น ด้วยการไม่ชวนคุยไร้สาระ เรื่อยเปื่อย
ยุคนี้ผู้คนหมั่นสะสมเงินทอง อยากรวย รวย รวย
แต่เราต้องอย่าลืมถามตัวเองว่า
กระบวนการไปสู่ความร่ำรวยนั้น มันเอาเวลาเราไปเท่าไหร่?
และเมื่อเราไปถึงยอดเขาของความร่ำรวยนั้น
เรายังเหลือเวลาอีกกี่มากน้อย?
เวลามีค่ากว่าเงิน
แต่ทำไม เราไม่ค่อยรู้สึก?
หมดเงิน ยังหาใหม่ได้
หมดเวลา จะไปหาจากไหนกันเล่า?
เราเหล่ามนุษย์มีเวลาแค่ 2 หมื่นกว่าวัน
…เท่านั้นเอง
==================
credit : บอย วิสูตร แสงอรุณเลิศ
