อย่ายึดถือว่ากัญชา เป็นสรณะ​ เป็นน้ำอมฤต

มูลเหตุของโรค ๘ ประการ

๑. อาหาร

๒. อิริยาบถ

๓. ความร้อนและเย็น

๔. อดนอน อดข้าว อดน้ำ

๕. กลั้นอุจจาระ กลั้นปัสสาวะ

๖. ทำงานเกินกำลัง

๗. ความโศกเศร้าเสียใจ

๘. โทสะมาก

คำอธิบาย

๑. #อาหาร

อาหารเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเลี้ยงร่างกาย

แต่ถ้าไม่ระวังในการบริโภคในการบริโภคมากเกินกว่าปกติ โดยไม่รู้ประมาณในอาหารหรือตนเคยบริโภคเพียงไร

แต่บริโภคน้อยกว่าที่เคย หรืออาหารนั้นเป็นของบูดของเสียและที่ควรจะทำให้สุกเสียก่อนแต่ไม่ทำให้สุกหรือของที่มีรสแปลกกว่าที่ตนเคยบริโภคก็บริโภคจนเหลือเกิน ไม่ใช่ชิมดูแต่พอรู้รส และบริโภคอาหารไม่ตรงกับเวลาที่เคย เช่น ตอนเช้าเคยบริโภคอาหารไม่ได้บริโภคปล่อยให้ล่วงเลยไปจนเวลา

๒. #อิริยาบถ

มนุษย์ทั้งหลายควรใช้อิริยาบถให้ผลัดเปลี่ยนกัน

ตามปกติ๔ อย่าง คือ นั่ง นอน ยืน เดิน ถ้าอย่างใดอย่างหนึ่งมากไป ไม่ให้ร่างกาย เส้นเอ็นได้ผลัดเปลี่ยนไปบ้าง เส้นเอ็น ก็จะแปรไปจากเป็นปกติ

ทำให้เกิดโรคได้ทั้งนี้เชื่อว่า

โรคเกิดเพราะอิริยาบถ

๓. #ความร้อนและเย็น

บุคคลที่เคยอยู่ในที่ร้อน ไปถูกความเย็นมากไปก็ดี

หรือเคยอยู่ในที่เย็นไปถูกความร้อนมากไปก็ดี

เช่น เคยอยู่ในร่ม ต้องออกไปกลางแจ้ง เวลาแดดร้อนจัด ไม่มีอะไรกำบัง หรือไม่มีพอที่จะกำบังได้ก็ดี เคยอยู่ในที่เปิดเผยต้องไปอยู่ในที่อับอบอ้าวร้อนมากไปก็ดี หรือผู้ที่ต้องไปถูกฝนถูกน้ำค้างและลงไปแช่อยู่ในน้ำนานๆ ก็ดีเหตุเหล่านี้

ย่อมทำให้เกิดโรคได้ จัดได้ชื่อว่าโรคเกิดเพราะความร้อนและเย็น

๔. #อดนอน #อดข้าว #อดน้ำ

เมื่อถึงเวลานอนไม่นอน ต้องทรมานอยู่จนเกินกว่า

เวลาอันสมควร หรือถึงเวลากินข้าวแต่ไม่ได้กินโดยที่มีเหตุจำเป็นต้องอดอยากกินน้ำไม่ได้กินต้องอดต้องทนไป ย่อมเป็นเหตุทำให้เกิดโรคได้

จัดได้ชื่อว่าโรคเกิดเพราะอดนอน อดข้าว อดน้ำ

๕. #กลั้นอุจจาระ #ปัสสาวะ

ตามธรรมดา อุจจาระ ปัสสาวะเมื่อถึงคราว

จะตก แต่กลั้นไว้ไม่ให้ตกปล่อยให้ล่วงเลยเวลาไปมากกว่าสมควร ก็แปรปรวนไปจากความเป็นปกติ ย่อมทำให้ธาตุในกายแปรปรวนไปด้วย เป็นหนทางทำให้เกิดโรคได้

จัดได้ชื่อว่าโรคเกิดเพราะกลั้นอุจจาระ ปัสสาวะ

๖. #ทำการเกินกำลังกาย

คือ ทำการยกแบกหามหิ้วฉุดลากของที่หนัก

เกินกว่ากำลังแรงของตนจะทำได้ก็ดีหรือวิ่งกะโดดด้วยออกกำลังแรงมากเกินไปก็ดี ย่อมทำให้อวัยวะน้อยใหญ่ไหวเคลื่อนผิดปกติ หรือต้องคิดต้องทำงานต่างๆ โดยที่ต้องเหน็ดเหนื่อยเพราะต้องใช้ความคิดและกำลังกายมากเกินกว่าปกติก็ดี เหล่านี้ชื่อว่า

ทำการเกินกำลังกาย ย่อมทำให้เกิดโรคได้ จัดได้ชื่อว่าโรคเกิดเพราะทำการเกินกำลัง

๗. #ความเศร้าโศกเสียใจ

บุคคลที่มีความทุกข์ร้อนมาถึงตัวก็เศร้าโศกเสียใจ จนถึงแก่ลืมความสุขสำราญที่เคยมีเคยเป็นมาแต่ก่อนเสีย ที่สุดอาหารที่บริโภคเคยมีรส ก็เสื่อมถอยหรือละเลยเสียก็มี เมื่อเป็นเช่นนี้น้ำเลี้ยงร่างกายที่ผ่องใสก็ขุ่นมัวเหือดแห้งไป

ก็ย่อมจะให้เกิดมีโรคขึ้นในกายได้ ชื่อว่าโรคเกิด เพราะความเศร้าโศกเสียใจ

๘. #โทสะ

บุคคลที่มีโทสะอยู่เสมอ ไม่มีสติที่จะยึดหน่วงไว้ได้ย่อมทำกิริยาฝ่าฝืนร่างกายละทิ้งความบริหารร่างกายของตนเสียจนถึงทอดทิ้งร่างกาย หรือทุบตีตัวเอง เช่นนี้ก็ทำให้เกิดโรคได้นี้ชื่อว่าโรคเกิดเพราะโทสะ

#ลองพิจารณาสำรวจตัวเอง ก่อนจะไปใช้ยาเพื่อแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ หากแก้ที่ปลายเหตุ ไม่แก้ที่ต้นเหตุ โรคนั้นจะยังคงอยู่กับท่านไม่หายขาด