หัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่ แห่งวอชิงตัน ได้แจ้งมาว่า เขาต้องการที่จะซื้อ ดินแดนของพวกเรา

หัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่ แห่งวอชิงตัน

ได้แจ้งมาว่า เขาต้องการที่จะซื้อ

ดินแดนของพวกเรา

ท่านหัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่ยังได้กล่าว

แสดงความเป็นมิตร และ ความมีน้ำใจ

ต่อเราอีกด้วย นับเป็นความกรุณา อย่างยิ่ง

เพราะเรารู้ดีว่า มิตรภาพจากเรานั้น

ไม่ใช่สิ่งจำเป็นอะไร สำหรับเขาเลย

แต่เราพิจารณาข้อเสนอของท่าน

เพราะเรารู้ว่า ถ้าเรา ไม่ขาย

พวกคนขาวก็อาจจะ ขนปืน มายึด

ดินแดนของพวกเรา อยู่ดี

แต่ท้องฟ้า และ ความอบอุ่นของแผ่นดินนั้น

เขาซื้อขายกัน ได้อย่างไร

ความคิดเช่นนี้เป็นสิ่งที่

แปลกประหลาด สำหรับพวกเรา

หากความสดชื่นของอากาศ

และ ความใสสะอาดของธารน้ำนั้น

มิได้เป็นทรัพย์สมบัติส่วนตัว ของเราแล้ว

ท่านจะซื้อสิ่งเหล่านี้ ไปจากเรา ได้อย่างไร

ทุกส่วนของแผ่นดินนี้

ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ ต่อชนเผ่าของเรา

ใบสนทุกใบ

หาดทรายทุกแห่ง

ป่าไม้ ทุ่งโล่ง และ แมลงเล็กๆ ทุกตัว

คือความทรงจำ

คือประสบการณ์อันศักดิ์สิทธิ์

ของเผ่าพันธุ์เรา

อดีตของชาวอินเดียนแดงนั้น

ไหลซึมวนเวียนอยู่ในยางไม้ทั่วทั้งป่านี้

วิญญาณของคนขาวนั้น

ไม่มีความผูกพัน กับถิ่นกำเนิดของเขา

แต่ วิญญาณของพวกเรา ไม่มีวันรู้ลืม

แผ่นดินอันแสนงดงาม และ เปรียบเสมือน

เป็นแม่ของชาว อินเดียนแดง

เราเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดิน

และ แผ่นดินก็เป็นส่วนหนึ่งของเราเช่นกัน

กลิ่นหอมของดอกไม้นั้น

เปรียบเสมือน พี่สาว น้องสาว ของเรา

สัตว์ต่างๆ เช่น กวาง นกอินทรี

คือ พี่น้องของเรา

ขุนเขา และ ความชุ่มชื้นของทุ่งหญ้า

และ ไออุ่นจากม้าที่เราเลี้ยงไว้

ก็คือส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา เช่นกัน

ดังนั้น การที่หัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งวอชิงตัน

ขอซื้อดินแดนของเรา

จึงเป็นข้อเรียกร้องที่ ใหญ่หลวงนัก

หัวหน้าผู้ยิ่งใหญ่ แจ้งมาว่า

เขาจะจัดที่อยู่ใหม่ให้พวกเรา

อยู่ตามลำพังอย่างสุขสบาย

และ เขาจะทำตัวเสมือนพ่อ

และ เราก็จะเป็นเหมือนลูกๆ ของเขา

ดังนี้ เราจึงจะพิจารณาข้อเสนอ

ที่ท่านขอซื้อแผ่นดินของเรา

แต่ ไม่ใช่ของง่าย เพราะแผ่นดินนี้

คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา

กระแสน้ำระยิบระยับ

ที่ไหลไปตามลำธารแม่น้ำ และ

ทะเลสาบที่ใสสะอาดนั้น

เต็มไปด้วยอดีต และ ความทรงจำ

ของชาวอินเดียนแดง

เสียงกระซิบแห่งน้ำ

คือเสียงของบรรพบุรุษของเรา

แม่น้ำคือสายเลือดของเรา

เราอาศัยเป็นทางสัญจร เป็นที่ดับกระหาย

และ เป็นแหล่งอาหารสำหรับลูกหลานของเรา

ถ้าเราขายดินแดนนี้ให้ท่าน

ท่านจะต้องจดจำ และ สั่งสอนลูกหลาน

ของท่านด้วยว่า

แม่น้ำคือสายเลือดของ เรา และ ท่าน

ท่านจะต้องปฏิบัติ กับแม่น้ำ

เสมือนเป็นญาติพี่น้องของท่าน

ชาวอินเดียนแดง

มักจะหลีกทางให้กับคนผิวขาวเสมอมา

เหมือนกับ หมอกบนขุนเขา ที่ร่นหนี

แสงแดดในยามรุ่งอรุณ

แต่เถ้าถ่านของบรรพบุรุษของเรา

เป็นสิ่งซึ่งเราสักการะบูชา

และ หลุมฝังศพของท่านเหล่านั้น

เป็นดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์

เช่นเดียวกับ เทือกเขา และ ป่าไม้

เทพเจ้า ประทาน

แผ่นดินส่วนนี้ ไว้ให้ กับพวกเรา

เรารู้ดีว่า คนผิวขาว ไม่เข้าใจ

วิถีชีวิตของเรา สำหรับเขาแล้ว

แผ่นดินไหนๆ ก็ตามก็เหมือนกันหมด

เพราะพวกเขา คือคนแปลกถิ่น

ที่เข้ามากอบโกยทุกสิ่งทุกอย่าง

ที่เขาอยากได้

คนผิวขาว ไม่ได้ถือว่า

แผ่นดินเป็นเลือดเนื้อของเขา

แต่เป็นศัตรู และ เมื่อเขาเอาชนะได้แล้ว

เขาก็จะทิ้งแผ่นดินนั้นไป

แล้วก็ทิ้งเถ้าถ่านเอาไว้เบื้องหลัง

อย่างไม่ไยดี เถ้าถ่านบรรพบุรุษ

และ ถิ่นกำเนิดของลูกหลาน

ไม่มีอยู่ในความทรงจำ ของพวกคนผิวขาว

เขาปฏิบัติต่อผู้ให้กำเนิด ญาติพี่น้อง

แผ่นดิน และ ท้องฟ้า เสมือนสิ่งของ

ที่มีไว้ซื้อขายได้ ราวกับ ฝูงแกะ หรือ

สายลูกประคำ

ความหิวกระหาย ของคนผิวขาว

จะสูบความอุดมสมบูรณ์จากแผ่นดิน

และ เหลือไว้แต่ ทะเลทราย อันแห้งผาก

ข้าฯ ไม่เข้าใจ

เพราะวิถีชีวิตของเรานั้น ต่างกับของท่าน

สภาพบ้านเมืองท่าน เป็นสิ่งที่บาดตา

ของชาวอินเดียนแดง แต่ทั้งนี้

อาจเป็นเพราะ พวกเราเป็นคนป่าเถื่อน

และ ไม่รู้จักอะไร

ในบ้านของคนผิวขาว

ไม่มีที่ใดเลยที่เงียบสงบ

ไม่มีที่ที่ จะได้ฟังเสียงใบไม้พัด

ด้วยกระแสลมในฤดูใบไม้ผลิ

หรือ เสียงปีกแมลงที่บินไปมา

ทั้งนี้อาจเป็นเพราะ พวกข้าฯ

เป็นคนป่าเถื่อน ไม่รู้จักอะไร

เสียงในเมืองทำให้รู้สึกแสบแก้วหู

ชีวิตจะมีความหมายอะไร

เมื่อปราศจากเสียงนก และ เสียงกบเขียด

ร้องโต้ตอบกันในยามค่ำคืน

ข้าฯ เป็น อินเดียนแดง

ข้าฯ ไม่สามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้ได้

ชาวอินเดียนแดง

รักที่จะอยู่กับ เสียง และ กลิ่นของสายลม

ฝน และ กลิ่นไอของป่าได้

ท่านต้องสอนให้ ลูกหลานของท่าน

ให้รู้ว่า แผ่นดินที่เขาเหยียบอยู่

คือเถ้าถ่านของบรรพบุรุษของเรา

เพื่อเขาจะได้เคารพแผ่นดินนี้

บอกลูกหลานของท่านด้วยว่า

โลกนี้อุดมสมบูรณ์ไปด้วยชีวิต

อันเป็นญาติพี่น้อง ของพวกเรา

สั่งสอนลูกหลานของท่าน

เช่นเดียวกับที่เราสอนลูกหลานของเรา

เสมอมา ว่า โลกนี้คือแม่ของเรา

ความวิบัติใดๆ ที่เกิดขึ้นกับโลก

ก็จะเกิดขึ้นกับเราด้วย

หากมนุษย์ถ่มน้ำลายรดแผ่นดิน

ก็เท่ากับมนุษย์ถ่มน้ำลายรดตัวเอง

เรารู้ดีว่าโลกนี้ไม่ได้เป็นของมนุษย์

แต่มนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้

ทุกสิ่งทุกอย่างมีส่วนสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน

เช่นเดียวกับ สายเลือด ที่สร้างความผูกพัน

ในครอบครัว

ทุกสิ่งทุกอย่าง มีส่วนผูกพัน ต่อกัน

ความวิบัติที่เกิดขึ้นกับโลกนี้

จะเกิดขึ้นกับมนุษย์ เช่นกัน

มนุษย์มิได้เป็นผู้สร้างเส้นใยแห่งมวลชีวิต

แต่มนุษย์ เป็นเพียงเส้นใยเส้นหนึ่งเท่านั้น

หากเขาทำลายเส้นใยเหล่านี้

เขาก็ทำลายตัวเอง

…

[ สุนทรพจน์ ]

ของ Chief Seattle. / ปี ค.ศ. 1857

หัวหน้าเผ่าอินเดียนแดง ได้กล่าวสุนทรพจน์ เป็นการตอบข้อเรียกร้องจากประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาที่ขอซื้อดินแดนจากเผ่าอินเดียนแดง สุนทรพจน์นี้มีความหมายลึกซึ้งและคมคายมาก จนได้รับการยกย่องว่า

“ เป็นการบรรยายความสัมพันธ์

ระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม

ที่ประทับใจที่สุดเท่าที่เคยปรากฏ

ทั้งในอดีต และ ปัจจุบัน ”

ซึ่งปัจจุบัน เอกสารฉบับนี้ได้รับการเก็บรักษาเอาไว้ในกรุงวอชิงตัน

…

แปลโดย : พิสิษฐ์ ณ พัทลุง

…

04 Nov 2020