หลวงพี่เล่าไว้ : โกรธเขา เผาตัวเอง

หลวงพี่เล่าไว้ : โกรธเขา เผาตัวเอง … ..

.

… คนเราพอถูกความโกรธท่วมทับแล้ว ก็พร้อมจะทำอะไรก็ได้ โดยไม่ได้เฉลียวใจว่าจะเกิดผลอะไรกับตัวตามมา พระไพศาล วิสาโล ท่านเล่าให้ฟังว่า

.

… “ มีถนนเส้นหนึ่งเป็นทางผ่านของนักเรียนอาชีวะสองโรงเรียนที่เป็นปฏิปักษ์กัน เผอิญบ้านหลังหนึ่งมีกำแพงสีขาวยาวเพราะเป็นบ้านมีเนื้อที่กว้าง กำแพงนี้เลยเป็นเนื้อที่ของนักเรียนอาชีวะในการเขียนเยาะเย้ย ท้าทาย ถากถางซึ่งกันและกัน

.

… จนกระทั่งกำแพงสีขาวเต็มไปด้วยข้อเขียนและภาพพ่นสีละเลงเต็มกำแพงบ้าน เจ้าของบ้านเอาสีใหม่มาทาทับแต่ก็กลับมาเหมือนเดิมในเวลาไม่นาน

.

…เจ้าของบ้านไม่พอใจจึงเอาประกาศมาติดไว้ว่า “ ขอร้องให้อย่ามาขีดเขียนบนกำแพง ” นักเรียนกลุ่มนี้ก็ไม่ฟัง เอาสีมาฉีดพ่นทับ แล้วยังเขียนข้อความเยาะเย้ยเจ้าของบ้าน

.

… เจ้าของบ้านยิ่งโกรธ ตัดสินใจติดประกาศว่าจะดำเนินคดีด้วยโทษที่หนักกับคนที่มาขีดเขียนบนกำแพง ปรากฏว่าประกาศที่ติดไว้ถูกสีพ่นทับหนักกว่าเดิม

.

…เจ้าของบ้านโกรธจัด คืนนั้นนอนไม่หลับ พอรุ่งเช้ารีบเดินออกจากบ้าน ถือกระป๋องพร้อมกับแปรงสี มาหยุดที่กำแพง จัดการทาพื้นใหม่ให้เรียบร้อย และเขียนข้อความตัวใหญ่ๆเลยว่า

.

… “ใครขีดเขียนบนกำแพงนี้เป็นหมา ”

.

… ปรากฏว่าคนที่เป็นหมาคนแรกคือใคร คือ เจ้าของบ้าน แต่แกไม่รู้ตัวเพราะตอนนั้นคิดแต่จะต่อว่า คนที่พ่นสีขีดเขียนบนกำแพงด้วยความโกรธ ตั้งใจจะด่าคนอื่นแต่สุดท้ายเข้าตัว ที่เป็นอย่างนี้เพราะลืมตัว เผลอทำในสิ่งที่ไม่สมควรได้

.

… ความโกรธทำให้ใจของเราพุ่งออกไปข้างนอก มุ่งคิดร้าย ทำร้าย ปรากฏว่าความโกรธมันวกกลับมาทำร้ายตัวเราเอง การกลับมามองตนจะทำให้เราเห็นความโกรธที่มันพุ่งพล่านอยู่ในใจ เพียงแค่เราเห็นความโกรธมันก็บรรเทาเบาบางลงทันที

.

… เก็บมาฝาก : เก็บความบางส่วนจาก การบรรยายธรรมหลังทำวัตรเย็น จากพระไพศาล วิสาโล วันที่ 17 สิงหาคม 2564 ณ วัดป่าสุคะโต จาก YouTube : zen sukato